,,Może nie chodzi o sklejanie złamanych serca, a o kochanie pokruszonych odłamków”

Autorkę Brittainy C. Cherry nie muszę chyba nikomu przedstawiać. Cudowna – jak dla mnie – kobieta, która potrafi porwać mnie każdą książką. Jedna z nich „Art&Soul” to powieść na czasie. Bohaterowie w tej książce zmagają się z różnymi problemami, podejmują też ważne decyzje, które kaleczą ich duszę.

W powieści poznajemy Arię, która posiada jednego przyjaciela Simona. Jest to 16 dziewczyna, która popełnia (jak do tąd myśląc) błąd swojego życia zachodząc w ciąże. Nikt nie wie kto jest ojcem, a dziewczyna nie raczy zdradzić tego sekretu. Jej nudne i odosobnione życie zmienia tajemniczy chłopak z południa, który podczas pierwszego dnia w szkole zdobył tytuł „szkolnego ciacha”. Podczas trwania szkolnego projektu zaprzyjaźniają się i...

I właśnie. Książka sama w sobie jest lekka, przyjemna, miło mi się ją czytało i nawet szybko (co cenię sobie najbardziej, ponieważ uwielbiam proste książki z prostymi tekstami). Podchodząc do tej powieści myślałam, że będzie to kolejna książka, która chwyci mnie za serce i oczy, tak jak przy „Powietrze, którym oddycha” (bardzo polecam). Jednak bardzo przyjemnie byłam zaskoczona.

Czytając ją miałam kilka momentów zastanowienia, dlaczego Aria postąpiła tak czy inaczej i czy ja postąpiłabym w takim czy innym przypadku inaczej niż ona. I myślałam też na wyborami Pana Kent'a Myers'a (ojca Leviego). Postacie są bardzo ciekawie zarysowane. Mogę nawet przyznać, że polubiłam postacie jednak, może to wina mojego wieku, bardzo denerwowały mnie ich dziecinne zachowania. Ale nie okłamujmy nikogo w wieku 16-tu lat każdy dzieciak myśli o niebieskich migdałach.

Plusy książki:

• lekka

• prosto napisana

• ciekawy (jak dla mnie), niecodzienny i troszkę śmieszny problem Simona (lubię kiedy w książce jest coś oczywiście nieoczywistego) >>nawiązanie do książki ;)<<

• problemy dzisiejszej młodzieży, które według mnie są bardzo karygodne (nawiązanie do Arii)

•  nawiązania do sztuki, piękne opisy

Minusy:

• dziecinne zachowania

• nie za bardzo chwytająca za serce co spowoduje, że zapomnę o niej po jakimś czasie

Sumując. Mogę śmiało ją polecić. Jeżeli masz ciężki dzień i potrzebujesz oderwania od rzeczywistości – chwytaj śmiało. Pisząc tą recenzję mogę nawet stwierdzić, że autorka miała chwilowy zarys do Romea i Juli (albo ja już jestem przewrażliwiona klasyczną sztuką), ale czytając pewien fragment (napomknę tylko, że chodzi o rodziców), zauważyłam taki malutki zarysik z klasyki.